วันพุธที่ 4 กันยายน พ.ศ. 2556

วิดีโอของแฮรี่พอเตอร์

ชีวิตและการผจญภัยของแฮร์รี่ที่ฮอกวอตส์

แฮร์รี่ไม่เคยทราบเลยว่าเขาเป็นพ่อมดจนกระทั่งเขาอายุสิบเอ็ดปี เมื่อรูเบอัส แฮกริด ผู้ดูแลสัตว์ของฮอกวอตส์และคนสนิทของอัลบัส ดัมเบิลดอร์ได้อธิบายความเป็นมาของแฮร์รี่ให้ฟัง รวมถึงเล่าถึงสังคมผู้วิเศษอีกด้วย
หลังจากที่แฮร์รี่รับรู้เรื่องดังกล่าว เขาจึงเริ่มศึกษาต่อที่โรงเรียนคาถาพ่อมดแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์ฮอกวอตส์ หมวกคัดสรรเลือกให้เขาไปอยู่ประจำบ้านกริฟฟินดอร์ และเป็นเพื่อนกับรอน วีสลีย์และเฮอร์ไมโอนี่ เกรนเจอร์ในเวลาต่อมา เขาอยู่ประจำหอนอนเดียวกับรอน, เนวิลล์ ลองบัตท่อมเชมัส ฟินนิกันและดีน โทมัส
แต่แฮร์รี่ไม่ได้หลงระเริงอยู่กับชื่อเสียงโด่งดังของเขาแต่อย่างใด แม้ว่ากิลเดอรอย ล็อกฮาร์ตและคอลิน ครีฟวีย์ในแฮร์รี่ พอตเตอร์กับห้องแห่งความลับจะคอยย้ำเตือนแฮร์รี่อยู่เป็นพักๆ ว่าเขามีชื่อเสียงโด่งดังมากขนาดไหน ซึ่งทำให้แฮร์รี่รำคาญเป็นอย่างมาก เนื่องจากชื่อเสียงเหล่านี้ แลกมาด้วยความคลั่งไคล้ในแฮร์รี่หรือความเกลียดชังในตัวแฮร์รี่จากหลายต่อหลายคน
แฮร์รี่มีเกราะคุ้มกันวิเศษที่สร้างขึ้นมาจากสายใยความรักของลิลี่และการสละชีพของเธอซึ่งจะช่วยเขาอีกครั้งในสิบปีต่อมาในหนังสือเล่มแรกของชุด เมื่อลอร์ดโวลเดอมอร์แอบแทรกซึมเข้ามาในโลกผู้วิเศษอีกครั้งเพื่อตามหาศิลาอาถรรพ์ โดยใช้ศาสตราจารย์ควีเรลล์เป็นร่างสถิต โวลเดอมอร์เข้ามาในฮอกวอตส์เพื่อตามหาศิลา แต่แฮร์รี่สามารถเข้ามาขัดขวางเขาได้ และการเผชิญหน้ากับโวลเดอมอร์อีกครั้ง แฮร์รี่รอดมาได้อีกเนื่องจากเกราะคุ้มกันนั้นป้องกันไม่ให้โวลเดอมอร์และร่างสถิตแตะต้องตัวของแฮร์รี่ได้ โวลเดอมอร์ทิ้งร่างสถิตไปหลังจากพยายามฆ่าแฮร์รี่และขโมยศิลาอาถรรพ์ไม่สำเร็จ และปล่อยให้ควีเรลล์ตาย
ในแฮร์รี่ พอตเตอร์กับนักโทษแห่งอัซคาบัน นิสัยของแฮร์รี่เริ่มเปลี่ยนไป อารมณ์โกรธของเขารุนแรงขึ้นเนื่องจากเขาเชื่อว่าซิเรียส แบล็กเป็นผู้ทรยศ ทำให้พ่อแม่ของเขาต้องตาย และไปอยู่ฝ่ายเดียวกับโวลเดอมอร์ จนกระทั่งแฮร์รี่พบว่าซิเรียสนั้น เป็นเพื่อนสนิทที่สุดของพ่อ และยังเป็นพ่อทูนหัวของเขาอีกด้วย และแฮร์รี่ก็พบว่าไม่ใช่ซิเรียสที่เป็นคนทรยศพ่อแม่ของเขา แต่เป็นอดีตเพื่อนของพ่อและซีเรียส ปีเตอร์ เพ็ตติกรูว์ซึ่งเป็นข้ารับใช้ของลอร์ดโวลเดอมอร์ ในตอนท้ายของเล่ม ซิเรียสเสนอสิ่งที่แฮร์รี่ปรารถนามาตลอดชีวิต คือให้ไปอยู่กับเขาในบ้านที่ห่างไกลจากครอบครัวเดอร์สลีย์ แฮร์รี่ตอบรับข้อเสนอในทันที แต่สูญเสียโอกาสนี้ไปเนื่องจากซิเรียสจำเป็นต้องหนีจากการจับกุมของทางการที่ยังเชื่ออยู่ว่าซิเรียสเป็นฆาตกร
ในแฮร์รี่ พอตเตอร์กับถ้วยอัคนี เขากลายเป็นจุดสนใจของคนรอบข้างอีกครั้ง เมื่อกลายเป็นผู้เข้าแข่งขันในการประลองเวทไตรภาคี ซึ่งทำให้เพื่อนร่วมบ้านกริฟฟินดอร์ต่างยินดี ยกเว้นรอน ผู้รู้สึกว่าเรื่องนี้เหมือนฟางเส้นสุดท้ายที่ทำให้เขาหมดความอดทนด้วยความที่แฮร์รี่เด่นกว่าเขาในทุกๆ ด้าน รวมถึงบ้านอื่นๆ ที่คิดว่าเขาต้องการเรียกร้องความสนใจ โดยเฉพาะบ้านฮัฟเฟิลพัฟที่มีเซดริก ดิกกอรี่ที่เป็นตัวแทนของฮอกวอตส์อีกคนหนึ่ง แฮร์รี่คืนดีกับรอนในเวลาต่อมา เนื่องจากรอนเห็นแล้วว่าการประลองดังกล่าวอาจเป็นอันตรายถึงชีวิต ในขณะเดียวกันแฮร์รี่และเพื่อนก็สงสัยว่าใครเป็นคนหยอดชื่อของเขาลงไปในถ้วยอัคนี แต่หลังจากที่แฮร์รี่เผชิญหน้ากับลอร์ดโวลเดอมอร์ผู้กลับคืนชีพอีกครั้ง เขาจึงทราบว่าเป็นแผนของโวลเดอมอร์นั่นเอง ในการเผชิญหน้าครั้งนี้แฮร์รี่รอดมาได้อย่างหวุดหวิดจากการที่ไม้กายสิทธิ์ของเขามีแกนกลางเป็นขนนกฟินิกซ์เหมือนกับของโวลเดอมอร์ซึ่งทำให้เกิดปรากฏการณ์ประหลาด ไม้ทั้งสองสะท้อนผลของคาถาซึ่งกันและกัน แต่ก็ต้องแลกกับการตายของเซดริกและเกราะคุ้มกันตัวแฮร์รี่ซึ่งถูกทำลายไปโดยเลือดของเขาเอง ความไว้ใจของแฮร์รี่ยังถูกทดสอบอีกครั้งเมื่อรู้ว่าศาสตร์จารย์มู้ดดี้ที่แฮร์รี่นับถือ แท้ที่จริงแล้วเป็นผู้เสพความตายปลอมตัวมาและทำให้แฮร์รี่เกือบตกอยู่ในอันตรายสูงสุด แต่ดัมเบิลดอร์ก็ช่วยเขาไว้ได้อีกครั้ง
ต่อมาในแฮร์รี่ พอตเตอร์กับภาคีนกฟีนิกซ์ แฮร์รี่เริ่มเข้าสู่วัยผู้ใหญ่พร้อมกับมีอารมณ์รุนแรงยิ่งขึ้นอีก รอนและเฮอร์ไมโอนี่มักถูกเขาตะคอกใส่ตลอดทั้งปี ในปีนี้แฮร์รี่ต้องเผชิญกับการโจมตีอย่างหนักจากสื่อมวลชนซึ่งได้รับความกดดันจากกระทรวงเวทมนตร์ เนื่องจากแฮร์รี่บอกว่าโวลเดอมอร์กลับมาในปีที่แล้ว และฮอกวอตส์ก็ถูกแทรกแซงโดยคอร์นีเลียส ฟัดจ์ รัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์ ด้วยการออกกฤษฎีกาการศึกษาออกมา รวมถึงการส่งตัวโดโลเรส อัมบริดจ์ อาจารย์สอนวิชาป้องกันตัวจากศาสตร์มืดคนใหม่ซึ่งกลายมาเป็นเจ้าพนักงานสอบสวนใหญ่ของฮอกวอตส์ในเวลาต่อมา เธอได้สร้างความลำบากให้แก่แฮร์รี่เป็นอย่างมาก โดยทำทุกวิถีทางเพื่อไม่ให้นักเรียนได้เรียนรู้วิชาที่เธอสอนในภาคปฏิบัติ เนื่องจากฟัดจ์กลัวว่าดัมเบิลดอร์จะจัดตั้งกองทัพเพื่อโค่นล้มเขา รวมถึงลงโทษแฮร์รี่ที่พูดว่าโวลเดอมอร์กลับมาแล้ว ยังดีที่เฮอร์ไมโอนี่เป็นผู้ริเริ่มจัดตั้งชั้นเรียนลับๆ ขึ้นเรียกว่ากองทัพดัมเบิลดอร์ ซึ่งสอนโดยตัวของแฮร์รี่เอง ชั้นเรียนดังกล่าวช่วยลดความกดดันในตัวแฮร์รี่ได้มากทีเดียว นอกจากนี้เขาพบว่าตนเองมีความสามารถใหม่ในการรับรู้ถึงอารมณ์ของลอร์ดโวลเดอมอร์ แต่หารู้ไม่ว่าโวลเดอมอร์นั้นก็รับรู้ถึงอารมณ์ของแฮร์รี่ด้วยซึ่งทำให้แฮร์รี่ตกอยู่ในอันตรายเพราะความสามารถนี้ในเวลาต่อมา ในขณะเดียวกันดัมเบิลดอร์ได้รวบรวมสมาชิกและจัดตั้งภาคีนกฟีนิกซ์ขึ้นมาอีกครั้ง จนกระทั่งแฮร์รี่ทราบว่าซิเรียสหายตัวไป เขาและเพื่อนๆ รวมชั้นกองทัพดัมเบิลดอร์จึงเสี่ยงชีวิตเข้าไปในกระทรวงเวทมนตร์เพื่อตามหาเขา แต่ทั้งหมดนี้ล้วนเป็นกับดักและแผนของลอร์ดโวลเดอมอร์ซึ่งต้องการให้แฮร์รี่นำคำพยากรณ์ที่ซีบิลล์ ทรีลอว์นีย์ทำนายไว้มาให้ แฮร์รี่ถูกบรรดาผู้เสพความตายโจมตีอีกครั้ง แต่เหล่าสมาชิกภาคีนกฟินิกซ์รวมถึงซิเรียสและดัมเบิลดอร์มาช่วยเอาไว้ เหล่าผู้เสพความตายและโวลเดอมอร์พ่ายแพ้ แต่ต้องแลกกับการสูญเสียซิเรียส แบล็กผู้เป็นที่รักยิ่งของแฮร์รี่ เหตุการณ์นี้ทำให้อารมณ์ของแฮร์รี่ตกต่ำลงอย่างมาก และเพิ่มความกดดันในตัวแฮร์รี่ที่จะต้องเอาชนะศาสตร์มืดให้ได้
แฮร์รี่ พอตเตอร์กับอัลบัส ดัมเบิลดอร์ ในหนังสือเล่มที่หกของชุด แฮร์รี่ พอตเตอร์กับเจ้าชายเลือดผสม
และในแฮร์รี่ พอตเตอร์กับเจ้าชายเลือดผสม สังคมผู้วิเศษยอมรับความจริงเรื่องการกลับมาของลอร์ดโวลเดอมอร์และต่างพิจารณาให้แฮร์รี่เป็น "ผู้ที่ถูกเลือก" ตามคำพยากรณ์ซึ่งคาดเดากันไปต่างต่างนานา ว่าแฮร์รี่จะเป็นผู้พิชิตโวลเดอมอร์อีกครั้ง ในปีนี้ดัมเบิลดอร์ไว้วางใจในตัวแฮร์รี่อย่างเต็มที่ และให้แฮร์รี่ดูความทรงจำในเพนซีฟซึ่งเกี่ยวกับอดีตของโวลเดอมอร์และฮอร์ครักซ์ของเขา ดัมเบิลดอร์ยังพาแฮร์รี่ออกเดินทางไปตามหาฮอร์ครักซ์ วัตถุที่บรรจุเศษเสี้ยววิญญาณของโวลเดอมอร์ และจำเป็นจะต้องถูกทำลายเพื่อโวลเดอมอร์จะไม่สามารถฟื้นคืนชีพได้อีก ฮอร์ครักซ์ดังกล่าวซ่อนไว้ในถ้ำกลางทะเลสาบซึ่งเต็มไปด้วยอินเฟอไร ร่างคนตายที่ถูกครอบงำด้วยมนตร์ดำ ตามมาด้วยเหตุการณ์ที่กองทัพผู้เสพความตายบุกฮอกวอตส์และเซเวอรัส สเนปสังหารอาจารย์ใหญ่ของเขาเอง ซึ่งนำมาสู่คำถามต่อมาคือฮอกวอตส์จะเปิดสอนในปีต่อไปหรือไม่ แต่ไม่ว่าอย่างไรก็ตาม แฮร์รี่ได้ตัดสินใจแล้วว่าจะไม่กลับไปเรียนจนกว่าเขาจะสามารถทำลายฮอร์ครักซ์ที่เหลือและพิชิตโวลเดอมอร์ให้ได้
ซึ่งหมายความว่าในหนังสือเล่มที่เจ็ดและเล่มสุดท้ายของชุด แฮร์รี่จะต้องเผชิญหน้ากับโวลเดอมอร์ แต่เขาไม่ต้องฝ่าฟันอุปสรรคนี้เพียงลำพัง เพราะรอนกับเฮอร์ไมโอนี่สัญญาว่าจะเดินทางไปกับแฮร์รี่ทุกแห่งเพื่อช่วยปฏิบัติภารกิจนี้ให้สำเร็จ อันจะนำไปสู่จุดจบที่สมบูรณ์ของหนังสือชุดแฮร์รี่ พอตเตอร์
ในภาคที่เจ็ดแฮร์รี่กำลังจะอายุครบสิบเจ็ดปีซึ่งหมายถึงเขาบรรลุนิติภาวะของโลกผู้วิเศษศและร่องรอยของเขาก็จะหมดลง แฮร์รี่ไม่ได้วางแผนที่จะกลับไปที่ฮอกวอตส์ เขาเตรียมการเพื่อไปตามหาฮอร์ครักซ์เพียงคนเดียวและเขาบอกให้พวกเดอร์สลีย์หนีออกจากบ้านเลขที่สี่ ซอยพรีเว็ตเนื่องจากโวลเดอมอร์จะมาตามหาตัวแฮร์รี่และอาจฆ่าพวกเดอร์สลีย์ได้ ก่อนวันที่เขาจะอายุครบสิบเจ็ดสี่วันพวกภาคีนกฟีนิกซ์มาที่บ้านเลขที่สี่และวางแผนให้ปลอมตัวเป็นแฮร์รี่เจ็ดคนกระจายไปคนละทิศทางเพื่อให้โวลเดอมอร์ไม่รู้ว่าคนไหนคือแฮร์รี่ตัวจริง พวกเดอร์สลีย์ก็ยอมหนีไปกับสมาชิกภาคีบางคน พวกภาคีเตรียมการให้แฮร์รี่ตัวปลอมและตัวจริงกระจายกันออกไปและไปพบกันที่บ้านโพรงกระต่าย พวกเขาทั้งหมดออกเดินทางโดยแฮร์รี่เดินทางไปกับแฮกริดแต่ระหว่างเดินทางพวกเขาถูกผู้เสพความตายโจมตีทางอากาศ แฮร์รี่สูญเสียเฮ็ดวิกนกฮูกของเขาและไม้กวาดที่ซิเรียสให้มา ผู้เสพความตายตามตัวเขาเจอและเรียกให้โวลเดอมอร์มาหา เมื่อโวลเดอมอร์พบตัวแฮร์รี่เขาพยายามฆ่าแฮร์รี่ด้วยไม้ที่เขายืมมา แต่ไม้ของแฮร์รี่กลับโจมตีโดยที่เขาไม่ได้แตะต้องและทำให้ไม้ที่โวลเดอมอร์ยืมระเบิดไป พวกเขามาถึงเขตของภาคีและใช้กุญแจนำทางไปที่บ้านโพรงกระต่าย หลังจากนั้นพวกภาคีคนอื่นๆก็ตามกันมาแต่มู้ดดี้ถูกผู้เสพความตายฆ่าตาย เฮอร์ไมโอนี่และรอนขอร่วมเดินทางไปกับแฮร์รี่เพื่อไปตามหาฮอร์ครักซ์ซึ่งแฮร์รี่ก็ตอบตกลง ในงานวันเกิดของแฮร์รี่ นายกรัฐมนตรีกระทรวงเวทมนตร์ รูฟัส สคริมเจอร์เดินทางมาเพื่อเปิดพินัยกรรมของดัมเบิลดอร์ แฮร์รี่ได้รับลูกสนิชที่เขาจับได้ครั้งแรกและดาบของกริฟฟินดอร์ แต่สคริมเจอร์ไม่ยอมมอบดาบให้จึงทำให้มีปากเสียงกับแฮร์รี่และสคริมเจอร์ก็จากไป ในงานแต่งงานของบิลพี่ชายของรอนภายในงานถูกผู้เสพความตายบุกทำลายและพวกเขารู้ว่าสคริมเจอร์ถูกฆ่าและกระทรวงถูกโวลเดอมอร์ยึดเสียแล้ว พวกเขาหนีไปที่บาร์แห่งหนึ่งแต่ถูกผู้เสพความตายตามเจอพวกเขาต่อสู้กับผู้เสพความตายและหนีมาได้ พวกเขาหนีไปอยู่ที่บ้านของตระกูลแบล็คและคอยหาข่าวต่างๆ พวกเขารู้ความลับเรื่อง ร.อ.บ. บุคคลลึกลับที่เปลี่ยนล็อกเก็ตและนำของจริงไปซ่อนและรู้อีกด้วยว่าล็อกเก็ตอยู่ในมือของอัมบริดจ์ ที่ฮอกวอตส์เองก็ถูกโวลเดอมอร์ยึดและสเนปขึ้นเป็นอาจารย์ใหญ่คนใหม่ นอกจากนั้นยังมีการตามล่าพวกลูกมักเกิ้ลโดยที่พวกผู้เสพความตายอ้างว่าพวกมักเกิ้ลขโมยพลังเวทมนตร์มา พวกเขาปลอมตัวเป็นคนในกระทรวงและสามารถเข้าถึงกระทรวงได้ ที่กระทรวงแฮร์รี่พบกับอัมบริดจ์ เขาได้เข้าไปในห้องทำงานของเธอและพบกับลูกตาของมู้ดดี้เขาจึงดึงมันออกมาจากที่นั่น เขาแอบเข้าไปที่ห้องพิจรณาคดีที่อัมบริดจ์อยู่และขโมยล็อกเก็ตมาได้ แต่ผู้เสพความตายรู้ทันเพราะรู้ที่ลูกตาของมู้ดดี้เคยอยู่อยู่ที่ประตูห้องทำงานของอัมบริดจ์ พวกเขาหนีไปที่บ้านตระกูลแบล็กแต่ผู้เสพความตายติดตามมาได้ พวกเขาจึงหนีไปอยู่ที่ป่า แต่อำนาจของล็อกเก็ตทำให้จิตใจรอนเร่าร้อนและหนีพวกเขาไป แฮร์รี่กับเฮอร์ไมโอนี่ไปที่ก็อดดริกส์โฮลโล่เพื่อไปเยี่ยมหลุมศพของพ่อแม่แฮร์รี่ แต่พวกเขาพบกับงูของโวลเดอมอร์ งูต่อสู้กับพวกเขาแต่เฮอร์ไมโอนี่พาเขาหนีมาได้แต่เขาก็พบว่าไม้กายสิทธิ์ของเขาหักเสียแล้ว วันหนึ่งแฮร์รี่พบกับผู้พิทักษ์ที่เป็นกวางตัวเมีย เขาตามมันไปและพบกับดาบของกริฟฟินดอร์ซึ่งอยู่ในทะเลสาบ เขาพยายามลงไปแต่ล็อกเก็ตรัดคอของเขาจนแทบขาดใจแต่รอนกลับมาและช่วยเขาไว้ทันและสามารถนำดาบกริฟฟินดอร์ขึ้นมาได้ รอนสามารถทำลายล็อกเก็ตได้ในที่สุด
หลังจากนั้นพวกเขาไปที่บ้านของเซโนฟิเลียส เลิฟกู๊ดและรู้เรื่องของเครื่องรางยมทูตที่โวลเดอมอร์กำลังตามหาอยู่แต่เซโนฟิเลียสหักหลังพวกเขา เซโนฟิเลียสตามผู้เสพความตายมาเพื่อจัดการแฮร์รี่ พวกเขาสู้กับผู้เสพความตายจนบ้านของเซโนฟิเลียสระเบิดและพวกเขาสามรถหนีมาได้ คราวหลังแฮร์รี่และพวกอยู่ในป่าแห่งหนึ่งแต่แฮร์รี่เผลอเอ่ยชื่อโวลเดอมอร์จนผู้เสพความตายตามตัวเจอและจับเขาไปที่คฤหาสถ์มัลฟอย เบลาทริกซ์รู้ว่าพวกเขามีดาบกริฟฟินดอร์เธอจึงจับเฮอร์ไมโอนี่ไปทรมานเพราะคิดว่าเฮอร์ไมโอนี่รู้เรื่องความลับของตู้นิรภัยของเธอที่ธนาคารกริงกอตส์ ด๊อบบี้มาช่วยแฮร์รี่ไว้ได้พวกแฮร์รี่เองก็ช่วยชีวิต ลูน่า ดีน โอลิแวนเดอร์และกริ๊บฮุกมาได้และหนีไปที่กระท่อมเปลือกหอย แต่ด๊อบบี้ถูกมีดของเบลลาทริกซ์ปักอกจนตาย แฮร์รี่ถามเรื่องห้องนิรภัยของเบลลาทริกซ์และพบว่ามีฮอร์ครักซ์ซ่อนอยู่ เขาตกลงใจว่าจะนำเอาดาบกริฟฟินดอร์ไปทำลายฮอร์ครักซ์และขอให้กริ๊บฮุกช่วยเขาบุกเข้าไปในกริงกอตส์แต่กริ๊บฮุกมีข้อแลกเปลี่ยนโดยแฮร์รี่ต้องเอาดาบให้กริ๊บฮุก แฮร์รี่ก็ตอบตกลง พวกเขาบุกกริงกอตส์สำเร็จและเข้าถึงห้องนิรภัยของเบลลาทริกซ์แต่ก็พบกับสมบัติมากมายที่เมื่อแตะแล้วจะเพิ่มจำนวนและยังเผาไหม้ผิวหนังได้อีกด้วย กองสมบัติทวีมากยิ่งขึ้นและเขาพบถ้วยทองซึ่งเป็นฮอร์ครักซ์แต่ในตอนที่ออกมาจากห้องนิรภัยนั้นกริ๊บฮุกชิงดาบตัดหน้าเขาไปก่อนแล้ว ผู้ดูแลที่กริงกอตส์ตามตัวพวกเขาเจอพวกเขาต่อสู้กันจนกระทั่งพวกแฮร์รี่ขี่มังกรที่เฝ้าสมบัติหน้าห้องนิรภัยหนีไปได้ พวกเขาหยุดลง ณ ทะเลสาบแห่งหนึ่งและพบว่าฮอร์ครักซ์อีกชิ้นอยู่ที่ฮอกวอตส์ พวกเขาหายตัวไปฮอกส์มี้ดแต่ผู้เสพความตายเสกคาถาแมวครวญไว้ทำให้ผู้เสพความตายตามตัวเขาได้แต่พวกแฮร์รี่ได้รับการช่วยเหลือจากอาเบอร์ฟอร์ธน้องชายดัมเบิลดอร์ และสามารถไปฮอกวอตส์โดยผ่านรูปภาพของน้องสาวดัมเบิลดอร์เข้าไปได้ แฮร์รี่พบกับเนวิลล์และกองทัพดัมเบิลดอร์คนอื่นๆ แฮร์รี่ต้องการรู้ถึงสมบัติของเรเวนคลอที่อาจจะเป็นฮอร์ครักซ์ เขาไปที่ห้องนั่งเล่นเรเวนคลอแต่ถูกพี่น้องแคร์โรลขัดขวาง แต่เขาสามารถจัดการกับพี่น้องแคร์โรลได้ และพบกับมักกอนนากัลที่กำลังต่อสู้กับสเนปอย่างดุเดือด สเนปหนีไปได้ทางฮอกวอตส์เองก็เตรียมการรับมือกับโวลเดอมอร์ที่กำลังจะบุกฮอกวอตส์ สงครามฮอกวอตส์เริ่มขึ้นพร้อมการต่อสู้ที่ แฮร์รี่รู้ถึงความลับเรื่องรัดเกล้าของเรเวนคลอและรู้ถึงที่ซ่อนเขาพบกับเฮอร์ไมโอนี่และรอนที่ทำลายถ้วยทองได้สำเร็จ แฮร์รี่เข้าไปยังห้องต้องประสงค์ที่ที่ซ่อนรัดเกล้าไว้แต่ก็พบกับพวกมัลฟอย ทั้งหมดต่อสู้กันจน แครบลูกสมุนของมัลฟอยเสกเพลิงปีศาจขึ้นทำให้ห้องต้องประสงค์ลุกเป็นไฟ พวกเขาหนีเพลิงปีศาจได้สำเร็จและช่วยชีวิตมัลฟอยกับกอล์ยได้ส่วนแครบนั้นตายอยู่ข้างในห้องต้องประสงค์ แฮร์รี่พบว่ารัดเกล้าถูกเพลิงปีศาจทำลายจนสูญสลาย พวกเขาไปที่เพิงโหยหวนและพบกับโวลเดอมอร์ที่ฆ่าสเนปเนื่องจากเขาต้องการเป็นเจ้าของไม้เอลเดอร์ที่แท้จริง หลังจากนั้นโวลเดอมอร์บอกว่าเขาจะรอแฮร์รี่ที่ป่าต้องห้ามหากไม่มาเขาจะสู้ร่วมกับผู้เสพความตาย ก่อนตายสเนปให้ความทรงจำของเขากับแฮร์รี่กำชับว่าให้แฮร์รี่ดู
แฮร์รี่เมื่อได้ความทรงจำมาเขานำไปที่เพนซิฟเพื่อดูความทรงจำและพบว่าสเนปเป็นคนดีที่คอยช่วยเหลือแฮร์รี่ตลอดและยังเป็นสายลับของดัมเบิลดอร์อีกด้วย แฮร์รี่ไปที่ป่าต้องห้ามเขาสามารถเปิดลูกสนิชซึ่งซ่อนหินชุบชีวิตหนึ่งในเครื่องรางยมทูตได้และพบกับพ่อแม่ของเขา โวลเดอมอร์พบตัวแฮร์รี่และเสกคำสาปพิฆาตใส่แฮร์รี่ แฮร์รี่อยู่ที่อีกโลกหนึ่งระหว่างความเป็นกับความตายเขาพบกับดัมเบิลดอร์ซึ่งอธิบายว่าฮอร์ครักซ์อีกชิ้นคือตัวแฮร์รี่ซึ่งเป็นฮอร์ครักซ์ที่โวลเดอมอร์ไม่ได้ตั้งใจที่จะสร้างขึ้นและตอนนี้ถูกทำลายแล้ว ดัมเบิลดอร์เล่าเรื่องต่างๆอีกมากมายรวมทั้งเรื่องไม้เอลเดอร์ในตอนท้ายดัมเบิลดอร์ให้แฮร์รี่เลือกว่าจะไปต่อหรือกลับไปในโลกของความจริง แฮร์รี่เลือกที่จะกลับไป เขาฟื้นขึ้นมาแต่แกล้งตายเพื่อหลอกโวลเดอมอร์ ทางโวลเดอมอร์เองคิดว่าแฮร์รี่ตายแล้วและประกาศไปทั่วฮอกวอตส์ ทางฝ่ายฮอกวอตส์เองขอสู้เพื่อแฮร์รี่สงครามจึงเกิดขึ้นเมื่อกองทัพของฮอกวอตส์ประทะกับผู้เสพความตาย ยักษ์ปะทะกัน เอลฟ์สู้สงครามกับผู้เสพความตาย สัตว์อื่นทะลวงกองทัพผู้เสพความตาย ต่างฆ่าฟันกันมากมาย จนกระทั่งเนวิลล์ชักดาบกริฟฟินดอร์ที่เชื่อมต่อกับหมวกคัดสรรออกมาและกริ๊บฮุกก็พบคราวหลังว่าดาบหายไป เนวิลล์ใช้ดาบตัดคองูของโวลเดอมอร์ซึ่งเป็นฮอร์ครักซ์และฮอร์ครักซ์ทุกชิ้นถูกทำลายหมดสิ้น แฮร์รี่จึงลุกขึ้นและสู้กับโวลเดอมอร์ ในการต้านคาถากันแฮร์รี่ต้านคำสาปพิฆาตของโวลเดอมอร์ทำให้คำสาปย้อนไปโดนโวลเดอมอร์ โวลเดอมอร์ตายในที่สุดและแฮร์รี่เองก็ได้เป็นเจ้าของไม้เอลเดอร์ที่แท้จริงแต่เขาทิ้งมันไว้ในห้องทำงานดัมเบิลดอร์เพื่อไม่ให้ผู้ใดครอบครองมันอีก สิบเก้าปีต่อมาแฮร์รี่มาส่งลูกๆที่สถานีรถไฟเขาแต่งงานกับจินนี่มีลูกด้วยกันสามคนคือ เจมส์ ซิเรียส,อัลบัส เซเวอรัส และ ลิลี่ ลูน่า พอตเตอร์ ทุกอย่างจบลงด้วยดี

รูปภาพ

เมื่อเรื่องราวของแฮร์รี่ พอตเตอร์เปิดฉากขึ้น เป็นที่แน่ชัดว่ามีเหตุการณ์บางอย่างที่สำคัญเกิดขึ้นในโลกพ่อมด เหตุการณ์นั้นสำคัญเสียจนแม้แต่มักเกิลก็ยังสังเกตเห็นสัญญาณบางอย่าง เบื้องหลังทั้งหมดของเรื่องและบุคลิกของแฮร์รี่ พอตเตอร์ค่อย ๆ เปิดเผยออกมาตลอดทั้งเรื่อง ในแฮร์รี่ พอตเตอร์กับศิลาอาถรรพ์ แฮร์รี่ค้นพบว่า เมื่อครั้งเป็นเด็ก เขาเป็นพยานการฆาตกรรมบิดามารดาของตนโดยพ่อมดมืดผู้หลงใหลในอำนาจ ลอร์ดโวลเดอมอร์ ผู้ซึ่งขณะนั้นพยายามฆ่าเขาด้วยเช่นกัน[15] ด้วยเหตุผลที่ยังไม่เปิดเผยทันที คาถาซึ่งโวลเดอมอร์พยายามปลิดชีพแฮร์รี่สะท้อนกลับไปยังเขาเอง แฮร์รี่รอดชีวิตโดยหลงเหลือแผลเป็นรูปสายฟ้าบนหน้าผากเป็นอนุสรณ์ถึงเหตุการณ์ครั้งนั้น และโวลเดอมอร์หายตัวไป ด้วยเป็นผู้ช่วยให้รอดโดยไม่ได้ตั้งใจจากยุคสมัยแห่งความกลัวของโวลเดอมอร์ แฮร์รี่กลายมาเป็นตำนานมีชีวิตในโลกพ่อมด อย่างไรก็ดี ด้วยคำสั่งของพ่อมดผู้ยิ่งใหญ่และมีชื่อเสียง อัลบัส ดัมเบิลดอร์ กำพร้าแฮร์รี่ถูกทิ้งไว้ในบ้านของญาติมักเกิลผู้ไม่น่าพิสมัยของเขา ครอบครัวเดอร์สลีย์ พวกเดอร์สลีย์รักษาเขาให้ปลอดภัยแต่ปกปิดมรดกที่แท้จริงจากเขาด้วยหวังว่าเขาจะเติบโตขึ้น "อย่างปกติ"[15]
เมื่อย่างใกล้วันเกิดครบรอบปีที่สิบเอ็ดของแฮร์รี่ ครึ่งยักษ์ รูเบียส แฮกริด เปิดเผยประวัติของแฮร์รี่และนำเขาเข้าสู่โลกเวทมนตร์[15] สภาพแวดล้อมที่เจ. เค. โรว์ลิ่งสร้างขึ้นนั้นแยกจากความเป็นจริงโดยสิ้นเชิง แต่ยังเกี่ยวเนื่องกันอย่างใกล้ชิด ขณะที่ดินแดนแฟนตาซีแห่งนาร์เนียเป็นอีกเอกภพหนึ่ง และมัชฌิมโลกแห่งลอร์ดออฟเดอะริงส์เป็นตำนานโบราณ โลกเวทมนตร์ของแฮร์รี่ พอตเตอร์นั้นเกิดขึ้นคู่ขนานกับโลกแห่งความจริง และจึงเป็นว่า โลกของพอตเตอร์มีแบบเวทมนตร์ที่คล้ายคลึงกับชีวิตประจำวัน สถาบันและสถานที่หลายแห่งนั้นมีอยู่จริง เช่น กรุงลอนดอน[16] แต่ประกอบด้วยการรวบรวมชิ้นส่วนเล็ก ๆ ของถนนที่ถูกซ่อน ผับเก่าแก่ที่ถูกมองข้าม คฤหาสน์ชนบทที่โดดเดี่ยว และปราสาทที่ตัดขาดจากโลกภายนอกซึ่งประชากรมักเกิลไม่อาจมองเห็นได้[12]
ด้วยความช่วยเหลือของแฮกริด แฮร์รี่เตรียมตัวและเข้าเรียนในปีแรกที่ฮอกวอตส์ เมื่อแฮร์รี่เริ่มต้นสำรวจโลกเวทมนตร์นั้น เรื่องราวได้ระบุสถานที่สำคัญหลายแห่งที่ใช้ตลอดเนื้อเรื่อง แฮร์รี่พบกับตัวละครหลักส่วนใหญ่ และมีเพื่อนรักที่สุดสองคน รอน วีสลีย์ สมาชิกรักสนุกแห่งครอบครัวพ่อมดที่ใหญ่ เก่าแก่ มีความสุข แต่ฝืดเคือง และเฮอร์ไมโอนี เกรนเจอร์ แม่มดที่มีพรสวรรค์และเรียนหนักผู้เกิดจากพ่อแม่ที่ไม่มีเวทมนตร์[15][17] แฮร์รี่ยังพบกับอาจารย์สอนวิชาปรุงยาของโรงเรียน เซเวอร์รัส สเนป ผู้แสดงความไม่ชอบอย่างลึกซึ้งมั่นคงแก่เขา โครงเรื่องสรุปเมื่อแฮร์รี่เผชิญหน้ากับลอร์ดโวลเดอมอร์ครั้งที่สอง ผู้ซึ่งกำลังตามหาความเป็นอมตะ ปรารถนาได้รับอำนาจแห่งศิลาอาถรรพ์[15]
เรื่องราวดำเนินต่อด้วยแฮร์รี่ พอตเตอร์กับห้องแห่งความลับ ซึ่งอธิบายปีที่สองของแฮร์รี่ที่ฮอกวอตส์ เขาและเพื่อนของเขาสืบสวนตำนานอายุ 50 ปีซึ่งกลายเป็นว่าเกี่ยวข้องกับเหตุการณ์ลางร้ายล่าสุดที่โรงเรียน น้องสาวของรอน จินนี่ วีสลีย์ ซึ่งกำลังเรียนอยู่ปีหนึ่งที่ฮอกวอตส์ พบสมุดบันทึกซึ่งกลายเป็นบันทึกของโวลเดอมอร์เมื่อครั้งเป็นนักเรียน จินนี่ถูกครอบงำโดยโวลเดอมอร์ผ่านบันทึก และเปิด "ห้องแห่งความลับ" และปลดปล่อยสัตว์ประหลาดโบราณซึ่งเริ่มโจมตีนักเรียนที่ฮอกวอตส์ ตอนนี้เป็นการเล่าประวัติศาสตร์ฮอกวอตส์และตำนานที่เกี่ยวข้องกับห้องนั้น เป็นครั้งแรกที่แฮร์รี่ตระหนักถึงอคติด้านชาติกำเนิดว่ามีอยู่ในโลกพ่อมด และเขาเรียนรู้ว่า ยุคสมัยแห่งความหวาดกลัวของโวลเดอมอร์นั้นมักมุ่งไปยังพ่อมดผู้สืบเชื้อสายจากมักเกิล เขายังพบความสามารถของตนในการพูดภาษาพาร์เซล ซึ่งเป็นภาษาของงู พบได้ยากและมักเกี่ยวข้องกับศาสตร์มืด นิยายเล่มนี้จบลงหลังแฮร์รี่ช่วยชีวิตของจินนี่โดยทำลายบาซิลิสก์และหนังสือ ที่โวลเดอมอร์เก็บรักษาส่วนหนึ่งของวิญญาณ (แฮร์รี่ไม่ทราบเรื่องนี้จนกระทั่งเปิดเผยภายหลัง) แนวคิดการเก็บรักษาส่วนหนึ่งของวิญญาณในวัตถุเพื่อป้องกันความตายนั้นปรากฏครั้งแรกในนิยายเล่มที่หกด้วยคำว่า "ฮอร์ครักซ์"
นิยายเล่มที่สาม แฮร์รี่ พอตเตอร์กับนักโทษแห่งอัซคาบัน ติดตามปีที่สามของแฮร์รี่ในการศึกษาเวทมนตร์ และเป็นเพียงเล่มเดียวในเรื่องที่มิได้มีโวลเดอมอร์ปรากฏ เขาต้องรับมือกับข้อมูลที่ว่าเขาตกเป็นเป้าหมายของซิเรียส แบล็ก ฆาตกรหลบหนีผู้เชื่อกันว่ามีส่วนในการตายของพ่อแม่แฮร์รี่ เมื่อแฮร์รี่ต่อสู้กับปฏิกิริยาต่อผู้คุมวิญญาณ สิ่งมีชีวิตมืดซึ่งมีอำนาจในการกลืนกินวิญญาณของมนุษย์ ซึ่งกำลังคุ้มครองโรงเรียนอยู่ เขาพบกับรีมัส ลูปิน ครูสอนวิชาการป้องกันต้องจากศาสตร์มืดคนใหม่ ซึ่งเปิดเผยภายหลังว่าเป็นมนุษย์หมาป่า ลูปินสอนมาตรการป้องกันแก่แฮร์รี่ ซึ่งเหนือไปจากระดับเวทมนตร์ที่มักพบในบุคคลที่มีอายุเท่าเขา แฮร์รี่พบว่าทั้งลูปินและแบล็กเคยเป็นเพื่อนสนิทของบิดา และแบล็กถูกใส่ร้ายจากเพื่อนคนที่สี่ ปีเตอร์ เพ็ตดิกรูว์[18] ในเล่มนี้ มีการเน้นย้ำธีมที่เกิดขึ้นซ้ำอีกประการหนึ่งตลอดเรื่อง คือ ทุกเล่มจะต้องมีครูสอนการป้องกันตัวจากศาสตร์มืดคนใหม่เสมอ ไม่มีคนใดทำงานอยู่ได้นานเกินหนึ่งปี

เรื่องราว

แฮร์รี่ พอตเตอร์ เป็นชุดนวนิยายแฟนตาซีจำนวนเจ็ดเล่ม ประพันธ์โดยนักเขียนชาวอังกฤษ เจ. เค. โรว์ลิ่ง ซึ่งเป็นเรื่องราวการผจญภัยของพ่อมดวัยรุ่นแฮร์รี่ พอตเตอร์ กับเพื่อนสองคน รอน วีสลีย์ และเฮอร์ไมโอนี เกรนเจอร์ ซึ่งทั้งหมดเป็นนักเรียนโรงเรียนคาถาพ่อมดแม่มดและเวทมนตร์ศาสตร์ฮอกวอตส์โครงเรื่องหลักเกี่ยวกับภารกิจของแฮร์รี่ในการเอาชนะพ่อมดมืดที่ชั่วร้าย ลอร์ดโวลเดอมอร์ ผู้มีเป้าหมายเพื่อพิชิตประชากรไม่มีอำนวจวิเศษ พิชิตโลกพ่อมด และทำลายทุกคนที่ขัดขวาง โดยเฉพาะอย่างยิ่ง แฮร์รี่ พอตเตอร์
หนังสือเล่มแรกในชุด แฮร์รี่ พอตเตอร์กับศิลาอาถรรพ์ วางจำหน่ายในฉบับภาษาอังกฤษครั้งแรกเมื่อวันที่ 30 มิถุนายน พ.ศ. 2540 และนับแต่นั้น หนังสือก็ได้รับความนิยมอย่างล้นหลาม การยกย่องอย่างสำคัญและประสบความสำเร็จในเชิงพาณิชย์ทั่วโลก[1] อย่างไรก็ดี ชุดนวนิยายดังกล่าวก็มีข้อวิจารณ์บ้าง รวมถึงความกังวลถึงโทนเรื่องที่มืดมนขึ้นเรื่อย ๆ จนถึงเดือนมิถุนายน พ.ศ. 2554 ชุดหนังสือทำยอดขายประมาณ 450 ล้านเล่มทั่วโลก และมีการแปลไปเป็นภาษาต่าง ๆ 67 ภาษา หนังสือเล่มสุดท้ายของชุดยังเป็นสถิติหนังสือที่จำหน่ายออกหมดเร็วที่สุดในประวัติศาสตร์[2]
ชุดแฮร์รี่ พอตเตอร์สามารถจัดเป็นวรรณกรรมได้หลายประเภท (genre) รวมทั้งแฟนตาซีและการเปลี่ยนผ่านของวัย (coming of age) โดยมีองค์ประกอบของวรรณกรรมประเภทลึกลับ ตื่นเต้นสยองขวัญ ผจญภัย และโรแมนซ์ และมีความหายและการสื่อถึงวัฒนธรรมหลายอย่าง[3][4][5][6] ตามข้อมูลของโรว์ลิง ธีมหลักของเรื่อง คือ ความตาย[7] แม้โดยพื้นฐานแล้วงานนี้ถูกมองว่าเป็นผลงานวรรณกรรมเด็ก นอกจากนี้ยังมีธีมอื่นอีกมากมายในชุด เช่น ความรักและอคติ
หนังสือทั้งเจ็ดเล่มถูกนำไปสร้างเป็นภาพยนตร์โดยวอร์เนอร์บราเธอร์ส จำนวนแปดภาค โดยเนื้อเรื่องในหนังสือเล่มที่เจ็ด ผู้สร้างได้แบ่งออกเป็นสองตอน ภาพยนตร์ชุดแฮร์รี่ พอตเตอร์เป็นชุดภาพยนตร์ทำรายได้สูงสุดตลอดกาล นอกจากนี้ ยังได้มีการผลิตสินค้าควบกันอีกจำนวนมาก ซึ่งทำให้ยี่ห้อแฮร์รี่ พอตเตอร์มีมูลค่ามากกว่า 15,000 ล้านดอลล่าร์สหรัฐ[8] ในเดือนตุลาคม พ.ศ. 2554 หนังสือดังกล่าวจะเผยแพร่ในรูปแบบอีบุ๊กผ่าน "พอตเตอร์มอร์"[9]

Harry Potter หนังเรื่องนี้น่าสนใจมาก

หนังเรื่องนี้สนุกมาก
แต่อ่านหนังสือสนุกกว่า